نشانه‌های پوکی استخوان

اما با پیشرفت بیماری، نشانه‌های زیر ممکن است ایجاد شود:

• درد یا تندرنس استخوان
• انحنای ستون فقرات
• حالت ایستاده‌ای به‌نام کیفوز (که گاهی «گوژپشتی داوگر» نامیده می‌‌شود)
• کاهش قد (به‌اندازۀ 15 سانتی‌متر)
• سایر تغییرات در وضعیت و شکل بدن
• کمردرد و یا درد گردن ناشی از شکستگی استخوان‌‌های ستون فقرات

فرد ممکن است بدون اینکه متوجه شود، دچار شکستگی ستون فقرات شده باشد، زیرا گاهی علائمی ندارد. اگر دچار کاهش قد شده‌اید، انحنای ستون فقراتتان بیشتر شده باشد، لباس‌‌‌‌هایتان دیگر اندازه نباشند، یا بیش از دو هفته درد پشت داشته باشید، ممکن است ندانسته استخوان‌‌های ستون فقرات خود را شکسته باشید. اگر این نوع تغییرات را دارید، به پزشک خود مراجعه کنید. پزشک برای شما یک اسکن درخواست می‌‌دهد تا ببیند آیا دچار تحلیل استخوان هستید.

تشخیص و آزمایش

به‌منظور بررسی سلامت استخوان، پزشک از شما دربارۀ عوامل خطر پوکی استخوان می‌‌پرسد. همچنین، از شما آزمایشی به‌نام اسکن DEXA یا DXA (اسکن جذب‌سنجی اشعه ایکس با انرژی دوگانه) گرفته می‌‌شود. این آزمایش ایمن و بدون درد برای تعیین میزان کلسیم موجود در استخوان، از اشعه ایکس سطح‌پایین استفاده می‌‌کند. این میزان تراکم معدنی استخوان یا تراکم توده استخوانی (BMD) نام دارد، که احتمالاً در مفصل ران و ستون فقرات اندازه‌گیری می‌‌شود. گاهی اوقات، تراکم استخوان با استفاده از آزمایش مرتبطی به‌نام SXA (جذب‌سنجی اشعه ایکس با انرژی یگانه) در مچ دست یا پاشنۀ پا آزمایش می‌‌شود.

برای اندازه‌گیری BMD، پزشک نتایج DXA را با امتیاز DXA یک بزرگسال جوان با همان نوع بدن یا یک بزرگسال سالم هم‌سن مقایسه می‌‌کند. نتیجۀ آزمایش «نمره T» نامیده می‌‌شود. از نمره T برای تشخیص سالم بودن استخوان‌‌های فرد، تحلیل متوسط ​​استخوان (استئوپنی)، پوکی استخوان، یا پوکی استخوان شدید استفاده می‌‌شود. هرچه نمره T پایین‌تر باشد، احتمال شکستگی بیشتر می‌‌شود. با استفاده از نمره T و عوامل خطر، پزشک می‌‌تواند احتمال شکستگی در آینده را پیش‌بینی، و بر اساس این خطر درمان مناسب را توصیه کند.

پزشک همچنین ممکن است آزمایش خون و ادرار درخواست دهد تا ببیند آیا دچار نوعی بیماری هستید که باعث تحلیل استخوان می‌‌شود.

چه کسی باید از جهت تحلیل استخوان آزمایش شود؟

از افراد زیر باید اسکن DXA گرفته شود:

• زنان بالای 65 سال
• زنانی که یائسگی زودرس داشته‌اند
• زنان یائسه با حداقل یک عامل خطر دیگر
• زنان یائسه که اخیراً مصرف مکمل‌‌های هورمونی را قطع کرده‌اند
• مردان بالای 70 سال
• مردان بین 50 تا 70 سال با حداقل یک عامل خطر دیگر
• مردان یا زنان بالای 50 سال که در گذشته شکستگی استخوان داشته‌اند، به‌خصوص اگر آسیبی که باعث شکستگی شده بود جزئی است
• مردان یا زنانی که دارو‌‌هایی مصرف می‌‌کنند که خطر ابتلا به پوکی استخوان را افزایش می‌‌دهد یا می‌‌خواهند این داروها را مصرف کنند.