
برای غربالگری افراد مسن که هیچ علامت مشخصی در رابطه با بیماریهای تیروئیدی ندارند هیچ نظر کلی وجود ندارد. آخرین راهنماهای بالینی برای غربالگری معمولی بیماریهای تیروئیدی در بزرگسالان شواهد کافی ذکر نمیکنند. ولی، تمام بزرگسالانی که اخیراً دچار کاهش عملکرد یا شناختی شدهاند باید تحت آزمایشهای تشخیص اختلالات تیروئیدی قرار گیرند.
هیپوتیروئیدیسم
اگر اخیراً علائم کمکاری تیروئید در شما ظاهر شده است فوراً به پزشک مراجعه کنید تا برای شما آزمایش سنجش TSH تجویز کند. آزمایش خون مشخص میکند که آیا فرد دچار کمکاری تیروئید شده است یا خیر.
هیپرتیروئیدیسم
برای آزمایش هیپرتیروئیدیسم متخصص غدد سطح هورمونهای تیروئیدی خون را بررسی میکند. پزشک همچنین میتواند برای تشخیص پرکاری تیروئید و میزان تأثیرپذیری تیروئید (در اثر هیپرتیروئیدیسم) تصویربرداری تجویز کند.
بیماری پرکاری تیروئید باید هر چه زودتر درمان شود. زیرا عدم درمان آن میتواند موجب بروز مشکلات دیگری شود. مشکلاتی همچون:
- استئوپروزیس (پوکی استخوان)
- نارسایی قلبی
- افزایش خطر حملهی قلبی
- ضربان نامنظم قلب
- کاهش وزن
ندولهای تیروئیدی و سرطان تیروئید
اگر فردی دارای ندولهای تیروئیدی باشد باید پزشک آنها را معاینه کند. برای تشخیص تعداد ندولها، بررسی مشکل و ساختار آنها و سرطانی یا غیرسرطانی بودن آنها غالباً سونوگرافی (تصویربرداری با استفاده از امواج صوتی با فرکانس بالا) تجویز میشود. برای تشخیص سرطانی یا غیرسرطانی بودن ندولها پزشک سوزنی بسیار باریک درون ندول فرو میکند تا یک نمونه از سلولهای ندول را برای آزمایش استخراج کند. این شیوه aspiration نام دارد.
ممکن است پزشک یک «اسکن تیروئیدی» تجویز کند. این اسکن شامل تزریق یُد رادیواکتیو به درون سیاهرگ بازوی بیمار است. وقتی یُد تزریق شده به غدهی تیروئید برسد پزشک میتواند از غدهی تیروئید و ندول بیمار تصویرداری کند.